Συνέντευξη στην Ιφιγένεια Διαμάντη
Φωτό: αρχείο Γιάννη Οικονόμου στο Facebook, Ιφιγένεια Διαμάντη
«Τί έχεις στη ντουλάπα σου; Κάποιο καπέλο από τα παλιά; Φόρεσέ το. Γάντια μακριά, ίσως; Φέρ’ τα κι αυτά. Γιλέκο του παππού σου; Ρολόι τσέπης; Βγάλε ό,τι πιο αυθεντικό φυλάς εκεί μέσα, φόρεσέ το κι έλα».
Απέναντί μου, σε μία από τις περίτεχνα σκαλισμένες, ξύλινες καρέκλες του Cabaret Voltaire στο Μεταξουργείο, κάθεται ο Γιάννης.
Είναι ένα δεκεμβριανό απόγευμα, ό,τι σουρουπώνει, και στον εξώστη του «σπιτικού» χώρου του αλλοτινού ξυλουργείου που διατηρεί εμφανή τα παλαιά μηχανήματα πίσω από την μπάρα, κουβεντιάζουμε για την παράσταση που διοργανώνει στις 30 Δεκεμβρίου. 
Λέγεται «Voltaire Follies» και απο τις 22.00 και για δύο ώρες, θα επιχειρήσει να αναβιώσει με προσιτό, για τους καιρούς αυτούς, κόστος (12 ευρώ) το αθηναϊκό καμπαρέ της δεκαετίας του ’30. Πρωταγωνιστές της βραδιάς, ο George BanGable (το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο προφέρεται Μπάνγκαμπλ) σε ρόλο κονφερασιέ και μία καλλιτέχνιδα του burlesque, η La Dandizette, -ελληνικής καταγωγής και οι δύο, διαπρέπουν εις τας Ευρώπας τα τελευταία χρόνια- θα μεταφέρουν έναν αέρα από τα παλιά στους θεατές.
Προκειμένου να μου δώσει το στίγμα της βραδιάς, ο κ. Οικονόμου, όπως είναι το επίθετο του Γιάννη, μού σιγοτραγουδά εν μέσω της κουβέντας: «Δυό πράάάσινα μάτια, με μπλεεε βλεφαρίίίδες…», το γραμμένο για την Άννα Καλουτά τραγούδι του 1945. Τραγούδια της δεκαετίας του ’30 και του '40 με τις φωνές των συντελεστών της θα «τυλίξουν» την παράσταση. Το «Voltaire Follies» θα περιλαμβάνει και την ιστορία ενός λιμοκοντόρου όπως θα την αφηγηθεί ερμηνεύοντας και τραγούδια ανάλογου ρεπερτορίου και ταξιδεύοντάς μας σε ευρωπαϊκά καμπαρέ ο προαναφερθείς κ. BanGable. Στη μουσική «ενδυμασία» των «Voltaire Follies» θα βρίσκεται, μεταξύ άλλων, ο Γιώργος Αποστολάς, γνώστης της swing και της jazz και συνδιοργανωτής με τους Swingouts επιτυχημένων πάρτυ στην Αθήνα. Μέρος της παράστασης περιλαμβάνει χορό από εξασκημένους εν Αθήναις χορευτές swing, ανεξαρτήτως σχολών εκμάθησης, αλλά και κλακέτες από την Αγγελική Νικολαΐδου, μέλος των Lindy Hop Greece στη Θεσσαλονίκη, της πρώτης, χρονικά, σχολής swing στην Ελλάδα.
Τί άλλο περιλαμβάνει το θέαμα; Τραγούδι από τη Δώρα Τσίγκα, frontwoman των «Belleville», η οποία στην παράσταση θα εμφανιστεί με το σχήμα «Midnight Trio», με τον Γιάννη Καφετζόπουλο στο πιάνο και τον Χάρη Πανταζή στο κοντραμπάσο, ερμηνεύοντας τραγούδια ύφους ανάλογου της βραδιάς. Σε ρόλο επί σκηνής βοηθού -ή «stage kitten», ελληνιστί- του κονφερασιέ, θα είναι η Mademoiselle Zoubou, ή αλλιώς η ηθοποιός Αγγελική Καλλιάνου, μέλος σε τρεις θιάσους του εξωτερικού.
Ο χώρος του Cabaret Voltaire ταιριάζει «γάντι» με αυτό που σχεδιάζει ο Γιάννης. Τού ζητώ να μου παραθέσει για ποιον λόγο να έρθει κάποιος στην παράσταση αυτή, με δεδομένη μια γενικότερη
πύκνωση των αναφορών στο εν λόγω είδος στον χώρο του θεάματος, από την περσινή μεταφορά του κινηματογραφικού «Καμπαρέ» στη σκηνή του «Παλλάς» από τον Κωνσταντίνο Ρήγο, μέχρι μικρότερα από-δω-κι από-κει μανιταροξεφυτρώματα. Γιατί να έρθει κάποιος να δει το «Voltaire Follies»; «Δε θα προσπαθήσω να πείσω κάποιον να έρθει», μου εξηγεί. «Θα αρκεστώ στο να του αναφέρω ταονόματα που θα συμμετάσχουν. Από εκεί και πέρα, ο καθένας μπορεί αν θέλει, να ψάξει από μόνος του και και να βρει τί επιπέδου κονφερασιέ είναι ο George BanGable, αν η La Dandizette κάνει αυθεντικό burlesque, αν ο Γιώργος Αποστολάς κάνει όντως επιτυχημένα dj set και αν οι χορευτές που θα "παρελάσουν" είναι ικανοί να μας προσφέρουν ένα όμορφο χορευτικό ποτ-πουρί. Χωρίς αυτό να μπαίνει σε σύγκριση με άλλα σχήματα ή shows. Δεν πρόκειται για διαγωνισμό "ποιος το κάνει καλύτερα”. Τώρα, σε ό,τι αφορά στην τάση επιστροφής στο καμπαρέ, νομίζω πως η αυξανόμενη ενασχόληση και δημιουργικότητα γύρω από το αντικείμενο θα συντελέσει στην αποσαφήνιση του παρεξηγημένου "πρόστυχου" μύθου του καμπαρέ και θα αναδείξει την αμιγώς καλλιτεχνική του φύση. Είμαστε ένα από τα πολλά σύνολα που αποτίουν φόρο τιμής στην κουλτούρα του. Από εκεί και πέρα, κάθε εκδήλωση χαρακτηρίζεται από την αισθητική του εκάστοτε διοργανωτή. Η δική μου αισθητική είναι αυτή που φαίνεται ακόμα και στον τρόπο που ζω. Αν κάποιος εμπιστευτεί τη βραδιά “Voltaire Follies” είναι σαν να εμπιστεύεται εμένα. Με τον ίδιο τρόπο συμπεριφέρονται και οι υπόλοιποι συντελεστές με τους οποίους διάλεξα να συνεργαστώ. Πρόκειται για άτομα που έχουν ενσωματώσει σε μέρος του τρόπου ζωής τους μια συγκεκριμένη κουλτούρα. Κυκλοφορούν, κάνουν πράγματα, είναι δραστήριοι και δημιουργικοί και ο κόσμος τούς βλέπει. Άρα κάποιος που θα έρθει στη βραδιά αυτή θα αναγνωρίσει και την δική τους αισθητική και αξία». Αισθητική πολλές φορές βγαλμένη από το παρελθόν, αφού τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στο ενδυματολογικό σκέλος που αναφέρθηκε στην αρχή του κειμένου, η λογική είναι να ντυθούμε τη γιορτινή μας φορεσιά και διάθεση. (Για όσους τυχόν θελήσουν να συμπληρώσουν την αμφίεσή τους, την Κυριακή 28/12 θα γίνει μπαζάαρ – απογευματινό τσάι, με ανάλογα αξεσουάρ και σχετικά είδη από τις 16.30 έως τις 22.30 στον χώρο του Vintage Athens, Καρόρη 1, τέταρτος όροφος).
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Γιάννης διοργανώνει κάτι πολυθεματικό. Στο ενεργητικό του έχει μουσικοθεατρικούς μονολόγους και πολυθεματικές παραστάσεις με μουσική, χορό και θέατρο. Είναι αφοσιωμένος σε αυτό που αγαπά. Ο εμπνευστής της παράστασης είναι, παράλληλα, καλλίφωνος μουσικός. Πέρυσι το καλοκαίρι συνέστησε το δικό του μουσικό σχήμα, τους «Απάνεμα». Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχει ουκ ολίγες φορές συσπειρώσει φίλους, από το swing και εκτός, σε μουσικές βραδιές έντεχνου ελληνικού τραγουδιού με το εν λόγω σχήμα. Προκειμένου να «μπει» στο πνεύμα των εκάστοτε εμφανίσεων, απομονώνεται για να συγκεντρωθεί κάποιες ώρες πριν.
Εκτός αυτών, με πολύ κέφι, musicality και εκφραστικότητα χορεύει swing τα τελευταία τρία χρόνια εν Αθήναις και εκτός Ελλάδος. Γενικά, γουστάρει πολύ αυτό που κάνει. Για το «Voltaire Follies» έχει βάλει το χέρι στην τσέπη για τα έξοδα τής άρτιας, αισθητικά, διαφημιστικής αφίσας και όχι μόνο. Το «βάρος» της παράστασης «σηκώνουν» από κοινού το Cabaret Voltaire και ο ίδιος. Φεύγοντας από το Cabaret Voltaire εκείνο το δεκεμβριανό απόγευμα, κατηφορίσαμε με τα πόδια προς τον σταθμό του Κεραμεικού. Στον δρόμο, μοίρασε μερικές αφίσες σε γειτονικά καφέ και μπαράκια της περιοχής. Κι αν το ρίσκο τού «θα βγάλει τα χρήματά της η βραδιά;» απασχολεί το παιδί από τα Καμίνια, προσωπικά διαισθάνομαι πως «θα τα βγάλει».
Καλή επιτυχία!
