Συνέντευξη στην Ιφιγένεια Διαμάντη
Φωτό: Αρχείο Diminuita
Στο γλωσσάρι της μουσικής, ο όρος «diminuita» δηλώνει μια συγχορδία που δεν έχει ούτε χαρούμενο, αλλά ούτε λυπητερό χαρακτήρα. Απαντάται συχνά στη jazz manouche / gypsy swing, αλλά και άλλα μουσικά στυλ, από την εποχή του Μπαχ και μετά. Οι Diminuita - The Swing Trio ή αλλιώς Γιώργος Παπαδογιάννης – κιθάρα, Έφη Σαράντη – κιθάρα, Κώστας Πατσιώτης – κοντραμπάσο έχουν διαμορφώσει την τελευταία επταετία μια σταθερά ανοδική πορεία στη gypsy swing / jazz manouche σκηνή της χώρας και σήμερα, μαζί με άλλα δέκα σχήματα, εγκαινιάζουν το 5ο Athens Djangofest.
Το Djangofest θα διεξαχθεί και φέτος στο Πάρκο Λαμπηδόνας στον Βύρωνα, με ελεύθερη είσοδο (βλ. Τέλος του κειμένου για το αναλυτικό πρόγραμμα – οδηγίες προσέλευσης), αποτίοντας φόρο τιμής στον εξέχοντα εκπρόσωπό της, Django Rheinhardt.
Εντωμεταξύ, η χειμαρρώδης Έφη Σαράντη μίλησε εκ μέρους του γκρουπ με το Swing in Greece για τη μουσική παιδεία γύρω από το είδος στην Ελλάδα, τον νέο δίσκο των Diminuita σε συνεργασία με τον Γερμανό Gregor Huebner στο βιολί, για τους αυξανόμενους αριθμητικά μουσικούς που θέλουν να πάρουν «μυρωδιά» της gypsy jazz, για τις δυσκολίες που έχει το επάγγελμα του μουσικού στην Ελλάδα και για το ενδεχόμενο να προβληθούν στο Djangofest αποσπάσματα από το πρώτο ντοκιμαντέρ για τη gypsy μουσική σκηνή στην Ελλάδα, το οποίο γυρίζεται τα τελευταία δυόμισι χρόνια.
1. Στο Djangofest έχουμε φέτος καινούριες συμμετοχές; Ο διαγωνισμός με έπαθλο κιθάρα από το οργανοποιείο «Χορδόφωνον» πιστεύετε ότι δίνει κίνητρο; Θα υπάρχει φέτος κάτι διαφορετικό;
Το Djangofest έχει πάντα καινούργιες συμμετοχές, τόσο επειδή εμφανίζονται νέα σχήματα, όσο και γιατί οι νέες συμμετοχές και η ανάδειξη νέων σχημάτων είναι ένας από τους βασικούς στόχους του. Λειτουργεί σαν «ανοιχτό βήμα», θα μπορούσαμε να πούμε, για όποιον θέλει να παρουσιάσει τη δουλειά του, με μοναδικό κριτήριο για τη συμμετοχή την αποτίμηση φόρου τιμής στον Django Reinhardt, τη μουσική του και την αδιαμφισβήτητη προσφορά του. Στο φεστιβάλ δεν υπάρχουν κριτές και από τότε που διεξάγεται σε ανοιχτό χώρο, εδώ και τρία χρόνια, «χωράμε» όλοι να παίξουμε! Έπειτα από συζήτηση, αποφασίσαμε να μην διεξαχθεί διαγωνισμός, αλλά ένα ανοιχτό jam, μετά το πέρας του οποίου θα γίνει κλήρωση μεταξύ των συμμετεχόντων. Στόχος του «Χορδόφωνον» που χαρίζει την κιθαρα, είναι να πάει αυτό το όργανο σε χέρια που πραγματικά θα το χρειαστούν και θα το χρησιμοποιήσουν. Το «Χορδόφωνο» όπως και όλοι οι εκθέτες οργανοποιοί (Σπύρος Μαμάης, Ανδρέας Καραγγιάννης, Άδωνις Γουλιέλμος κ.αλ.) άλλωστε, έχουν βοηθήσει από την αρχή το Djangofest με την αμέριστη υποστήριξή τους και δημιούργησαν ένα νέο χώρο στο φεστιβάλ, όπου η μουσική δεν σταματά ποτέ! Αυτό ήταν και το ζητούμενο όταν προτείναμε την συμμετοχή τους! Φέτος εκτός από τις συναυλίες ( σχήματα), την έκθεση των οργάνων (4 οργανοποιοί), την κλήρωση της κιθάρας, το παιδικό παιχνίδι, θα πραγματοποιηθούν τρία ανοιχτά σεμινάρια από δεξιοτέχνες μουσικούς του είδους, για κιθάρα (Γιώργος Παπαδογιάννης, Diminuita), βιολί (Σέργιος Χρυσοβιτσάνος, Gadjo Dilo) και ακορντεόν (Γιώργος Τσιατσούλης, Gadjo Dilo). Παράλληλα, θα γίνει “swing fashion show” με δημιουργίες της Θεσσαλονικιάς Ελένης Χασιώτη, σε συνεργασία με την χορευτική ομάδα Athens Lindy Hop. Εκτός αυτών, θα προβληθεί το φιλμ «Συμφωνίες και Ασυμφωνίες» «sweet and lowdown» του Woody Allen, που εκτυλίσσεται στη δεκαετία του ’30, με πρωταγωνιστή έναν κιθαρίστα της jazz και αμετανόητο θαυμαστή του Django. Παράλληλα, εάν καταστεί εφικτό, θα έχουμε τη χαρά να παρουσιάσουμε αποσπάσματα από το πρώτο ντοκιμαντέρ που ετοιμάζεται για την gypsy jazz σκηνή στην Ελλάδα, τα γυρίσματα του οποίου έχουν κρατήσει δυόμισι χρόνια. Τέλος, θα υπάρχει το μπαράκι με οικονομικές τιμές και πολύ κέφι, με το κλασικό φθινοπωρινό μας mojito… κι ίσως μέχρι και φαλάφελ (ρεβυθοκεφτέδες) από τους σεφ του Κοινωνικού Πολιτιστικού Κέντρου της Λαμπηδόνας!!!
2. Τα τελευταία χρόνια συμβαίνει μια έκρηξη της σουίνγκ σκηνής. Ποια είναι η εικόνα στο επιμέρους σκηνή της gypsy swing / jazz manouche; Μήπως τώρα είναι η στιγμή της;
Από τη μία η άνοδος της gypsy jazz βοήθησε την άνοδο των ομάδων που ασχολούνται με το swing ευρύτερα, αλλά και τούμπαλιν, η άνοδος της δημοφιλίας των ομάδων αυτών βοήθησε τα νεοσύστατα gypsy σχήματα. Εκτιμώ πως τα πράγματα λειτούργησαν αμφίδρομα. Η gypsy jazz, σαφώς κι έχει μια δυναμική πια. Τόσο εμείς, όσο και άλλα σχήματα έχουμε κατά καιρούς συνεργασίες με σχολές χορού, αλλά και ομάδες που διοργανώνουν θεματικά «swing» πάρτι, σε μια προσπάθεια συνένωσης δυνάμεων. Οι Diminuita ξεκίνησαν το 2007 και τότε υπήρχε άλλο ένα σχήμα. Ήταν κάτι εντελώς άγνωστο ακόμη σχεδόν για όλους. Ακόμη και το 200, όταν έγινε για πρώτη φορά το Djangofest στο Gagarin, ούτε οι σχολές χορού ήταν τόσο δημοφιλείς, ούτε υπήρχαν τόσα πολλά σχήματα που έπαιζαν ή –ας μου επιτραπεί να πω- νόμιζαν ότι έπαιζαν swing. Τότε ήμασταν επτά όλοι. Σήμερα μετράμε ενεργά σχεδόν 20 σχήματα σε όλη την Ελλάδα. Είναι μια άνοδος.
3. Φιλοδοξείτε να διευρυνθεί το ελληνικό Djangofest και να γίνει ευρωπαϊκό, φερ' ειπείν; Το φεστιβάλ είναι δημιούργημα μιας αρχικής ομάδας μουσικών που ασχολούνται με αυτή τη μουσική και υλοποιείται κάθε χρόνο με αυτοοργάνωση και αυτοδιαχείριση.
Αν υπήρχε έστω και μια μικρή υποστήριξη, όχι μόνο οικονομική αλλά έστω παραχώρησης χώρου, τότε ίσως θα μπορούσαμε να το «ανοίξουμε» και να πάρει μια ευρωπαϊκή μορφή, που σαφώς είναι ένας από τους στόχους μας. Χωρίς, όμως, τέτοια υποστήριξη, το να διευρύνουμε το φεστιβάλ ίσως μας αναγκάσει να κάνουμε «εκπτώσεις» που δεν του ταιριάζουν. Για παράδειγμα, να πάψει να είναι ανοιχτό για το κοινό (χωρίς εισιτήριο), να αποκλειστούν τα μικρά-νεοσύστατα σχήματα και να πάρουν τη θέση τους άλλα, πιο δημοφιλή αλλά από διαφορετικούς-γειτονικούς μουσικούς χώρους που όμως «τραβούν περισσότερο κόσμο», να πάψει η ίδια η κοινότητα να το διαχειρίζεται από την αρχή ως το τέλος και στη θέση μας να μπουν μάνατζερ και κερδοσκόποι… Όταν το φεστιβάλ και το κοινό του θα φτάσουν σε τέτοια δυναμική που θα μπορούν να υποστηρίξουν από τη δική τους αυτόνομη δύναμη ένα πιο διευρυμένο χαρακτήρα, τότε θα το κάνουμε στα σίγουρα!
4. Ποια είναι η αίσθηση που αποκομίσατε από την περιοδεία σας ανά την Ελλάδα, στον Ταΰγετο, στη Χίο, στη Μάνη και αλλού το καλοκαίρι; Πώς ήταν η ανταπόκριση του κοινού;
Από καλή έως ενθουσιώδης, μερικές φορές! Μια εξήγηση για αυτό θα μπορούσε να είναι ότι στις μικρότερες πόλεις όπου οι εμφανίσεις είναι πιο αραιές, το κοινό ανυπομονεί. Στη Θεσσαλονίκη ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη φέτος, καθώς περί τα 2.000 άτομα επισκέφτηκαν το Djangofest στις 6 Ιουνίου, για πρώτη φορά με ελεύθερη είσοδο. Το καλοκαίρι που μας πέρασε παίξαμε επίσης στο φεστιβάλ τζαζ της Πρέβεζας, στην Πάτρα σε διήμερο αφιερωμένο στη gypsy jazz, στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ της πόλης), στο Djangofest της Θεσσαλονίκης, στο Πήλιο, στον Βόλο, στη Λάρισα, στον Ταΰγετο, στη Μάνη, στη Χίο, στις Σπέτσες… μάλλον δε μου διαφεύγει κάτι, και παντού ήταν πολύ καλά! Στα σχέδιά μας ήταν ένα σεμινάριο στον Ταΰγετο, το οποίο δεν πραγματοποιήθηκε λόγω μικρής συμμετοχής. Μας δημιούργησε απορία, καθώς τα σεμινάρια που πραγματοποιήσαμε σε δύο κύκλους τον περασμένο χειμώνα πήγαν πολύ καλά… Ωστόσο, η «μουσική σύναξη» είναι σχετικά νέος θεσμός, που έχει ως τώρα ασχοληθεί με την παραδοσιακή και λαϊκή μουσική. Θα το ξαναπροσπαθήσουμε το επόμενο καλοκαίρι, γιατί και το χωριό και η τοποθεσία, αλλά και το γενικό κλίμα μάς άρεσαν πάρα πολύ! Ξεχωριστή μνεία θα ήθελα να κάνω στο Mani Sonnenlink Festival, στο οποίο συμμετείχαμε για τέταρτη συνεχή χρονιά φέτος. Είναι από τις καλύτερες εμφανίσεις που πραγματοποιούμε στην Ελλάδα, με κοινό κυρίως από το εξωτερικό σε ποσοστό σχεδόν 90%. Κάθε χρόνο ανυπομονούμε πότε θα έρθει η ώρα να ξαναπάμε. Η τοποθεσία, το κοινό, η ατμόσφαιρα, η διάθεση, η οργάνωση είναι όλα εξαιρετικά και σου δίνουν τη δυνατότητα να δώσεις το καλύτερο που μπορείς. Μια εικόνα απ’αυτές τις «μαγικές» βραδιές μπορείτε να πάρετε κι από το νέο μας cd που είναι ζωντανή ηχογράφηση της περσινής μας συναυλίας εκεί, με τον εξαιρετικό Gregor Huebner στο βιολί.
5. Χορεύετε σουίνγκ; Θέλετε να μάθετε;
Όχι δυστυχώς και πολύ θα θέλαμε….Κάποια στιγμή θα το προσπαθήσουμε κι αυτό!!!
6. Ποια είναι τα γοητευτικά στοιχεία που έχουν οι εμφανίσεις σε μικρά μπαράκια και ποια τα αντίστοιχα μιας εμφάνισης σε φεστιβάλ;
Το καθένα έχει τη δική του γοητεία. αρκεί το κοινό να έχει έρθει πραγματικά για να ακούσει… Η αμεσότητα της επαφής είναι μαγική σε κάποιο μικρό μπαράκι, αν όμως εκπέμπουμε όλοι στο ίδιο μήκος κύματος. Αντίστοιχα, στις εμφανίσεις σε φεστιβάλ, σε συναυλιακούς χώρους, η απόσταση του κοινού από τους μουσικούς κάποιες φορές είναι δύσκολο να μικρύνει, μπορεί μέχρι και να χαθεί τελείως. Τις περισσότερες φορές γίνεται, αλλά νομίζω απαιτεί μεγαλύτερη προσπάθεια. Πεποίθησή μας είναι πως είμαστε κυρίως συναυλιακό σχήμα, και ως ένα σημείο θα τολμούσα να πω πως οι συναυλιακοί χώροι μάς ταιριάζουν καλύτερα. Αλλά παίζουμε και σε μπαράκια!
7. Πού ανθεί και πού εκκολάπτεται η gypsy jazz στην Ευρώπη; Πόσα φεστιβάλ γίνονται;
Μετά την αναβίωση της τη δεκαετία του ’70, η gypsy jazz ανθεί σε όλη την Ευρώπη. Τα πρωτεία κρατούν Γαλλία, Γερμανία και Ολλανδία, αλλά και οι υπόλοιπες κεντροευρωπαϊκές χώρες «κινούνται αρκετά». Το είδος «εκκολάπτεται» στην Ελλάδα, ίσως και στην Ισπανία, πιθανόν επειδή ως μεσογειακοί λαοί είχαμε άλλες ισχυρότερες τσιγγάνικες επιρροές. Κάθε χρόνο γίνονται πολλά φεστιβάλ, σχεδόν σε όλες τις χώρες, αλλού μεγαλύτερα, αλλού μικρότερα. Εμείς έχουμε λάβει μέρος στο Django@Liberchies Festival στη γενέτειρα του Django στο Βέλγιο, ένα μικρό χωριουδάκι με ένα πολύ μεγάλο πανευρωπαικό (και όχι μόνο) φεστιβάλ. Επίσης, στο Djangofolllies (ναι, γράφεται με με 3 L!!!) Festival πάλι στο Βέλγιο. Είναι μεγαλύτερου μεγέθους, και συμμετέχουν 5 πόλεις και 45 συναυλιακοί χώροι. Έχουμε λάβει μέρος και στο πιο μικρής εμβέλειας gypsy jazz Meeting στο πανέμορφο Wroclaw της Πολωνίας με συμμετοχή 4 ευρωπαϊκών χωρών. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Υπάρχουν κι άλλα, πολλά φεστιβάλ, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και ανά την υφήλιο. Νομίζω, όμως, πως στόχος κάθε μουσικού που ασχολείται με τη gypsy jazz είναι το μεγαλύτερο φεστιβάλ που γίνεται στο Samois στη Γαλλία, το χωριό όπου ο Django έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Δυστυχώς, παρά το γεγονός ότι διαρκεί συνολικά πέντε ημέρες, τα τελευταία χρόνια, για εμπορικούς λόγους, μόνο μια μέρα είναι αμιγώς gypsy jazz. Επιθυμία μου είναι να παίξουμε και στο πιο εξωτικό Gypsy Jazz Festival of Nouveau Callidonie, στη Νέα Καληδονία κάπου στη μέση του Ειρηνικού, που γίνεται κάθε Νοέμβρη!
8. Υπάρχει μουσική παιδεία γύρω από το είδος στην Ελλάδα; Τί πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει ή ενδεχομένως ήδη γίνεται προς αυτήν την κατεύθυνση;
Το μουσικό είδος αυτό είναι καταρχήν σχεδόν βιωματικό… είναι δύσκολο να διδαχθεί νότα - νότα, όπως η κλασική. Ταυτοχρόνως, η gypsy jazz είναι εξ ολοκλήρου αυτοσχεδιαστικό είδος, με μεγάλη έμφαση στη δεξιοτεχνία. Στο εξωτερικό υπάρχουν σχολές, όπου γνωστοί στο χώρο μουσικοί παραδίδουν μαθήματα. Τα τελευταία χρόνια, το Ίντερνετ έχει βοηθήσει πολύ στη συλλογή πληροφοριών, ακόμη και μαθήματα εξ αποστάσεως γίνονται, υπάρχουν οδηγοί, πολύ υλικό. Στην Ελλάδα σεμινάριο έγινε για πρώτη φορά από μας πριν από τέσσερα χρόνια, στον Πύργο Ηλείας, αν δεν απατώμαι. Σιγά σιγά τα μαθήματα-σεμινάρια πυκνώνουν και στην Ελλάδα κι αυτό είναι καλό πιστεύω για πολλούς λόγους: δείχνει το ενδιαφέρον των νέων μουσικών να γνωρίσουν και αυτό το είδος. Το παρατήρησα και στα φετινά σεμινάρια: μουσικοί από τελείως διαφορετικά στυλ, έρχονταν απλά για να πάρουν μια «μυρωδιά» κι από gypsy jazz. Επιπλέον, η γνώση και η εμπειρία μεταφέρονται κι υπάρχει ανταλλαγή απόψεων μεταξύ μας, με αποτέλεσμα, παρόλη την απόσταση από τον πυρήνα αυτής της μουσικής, να έχουμε κι εμείς τη δυνατότητα της εξέλιξης. Τέλος, τα μαθήματα - σεμινάρια, ανεβάζουν το επίπεδο του μεγαλύτερου μέρους του κοινού πλέον στις εμφανίσεις μας, έτσι ώστε να έχουμε κοινό κώδικα, όπως λέγαμε και παραπάνω και αυτό να μας βοηθά όλους να περνάμε καλά και να δημιουργούμε.
9. Το α-rhythmology μετρά τριάμιση χρόνια και το Mani Sessions ενάμιση μήνα. Πώς και δεν επιλέξατε δισκογραφική και την παλιά οδό; Εν κατακλείδι, μπορούν να βγάλουν τα προς το ζην μουσικοί όπως εσείς, με εμφανίσεις και διδασκαλία; Διδάσκετε κάπου τώρα, κάνετε μαθήματα; a
Δεν υπήρχε λόγος να αναζητήσουμε δισκογραφικές εταιρείες. Ακόμη και το 2011, όταν κυκλοφόρησε το a-rhytmology, η μουσική αυτή δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ελλάδα, πόσω μάλλον ο δικός μας δίσκος, που περιλαμβάνει πρωτότυπες συνθέσεις και όχι διασκευές. Και φυσικά με ανύπαρκτο οικονομικό όφελος αν γινόταν μέσω δισκογραφικής… Ήταν σαν να είχες ένα χρηματικό ποσό της τάξης των 3.000 - 4.000 ευρώ για πέταμα! Αν έχεις χρόνο, όρεξη κι οργάνωση, στην εποχή μας το Ίντερνετ είναι ο καλύτερος τρόπος για να προωθήσεις τη δουλειά σου. Και αυτό διαλέξαμε. Ο δεύτερος μας δίσκος, το Mani Sessions, είναι μια συνεργασία με τον Georg Huebner, καταπληκτικό Γερμανό στην καταγωγή αλλά κάτοικο Νέας Υόρκης βιολιστή, που πραγματοποιήθηκε το 2013 πέρυσι για δεύτερη φορά και φέτος για τρίτη στη Μάνη κατόπιν πρότασης των διοργανωτών του φεστιβάλ. Παίζουμε σαν να παίζαμε μαζί από πάντα, έχουμε πολύ κοντινό τρόπο σκέψης στον αυτοσχεδιασμό και στο ύφος και, για να το πούμε απλά, γουστάρουμε πολύ να παίζουμε παρέα! Οι Diminuita ετοιμάζαμε ήδη την επόμενη μας δουλειά, πάλι με πρωτότυπες συνθέσεις, όταν μας έγινε αυτή η πρόταση και δεχτήκαμε να αφήσουμε ένα περιθώριο 6-8 μηνών να κινηθεί και το Mani Sessions. Πραγματικά όμως είναι μια εξαιρετική σύμπραξη, μια κεφάτη παρέα αυτοσχεδιάζει πάνω σε γνωστές τζαζ μελωδίες, κάνει χιούμορ, σχεδόν χορεύει, παίζοντας μουσική. Το κοινό έχει ένα ξεχωριστό ρόλο, αυθόρμητης συμμετοχής, που δεν αφήνει ούτε ένα σόλο να περάσει χωρίς να χειροκροτηθεί και η ηχοληψία που είναι δουλειά του Αυστριακού Reinhard Buchta, πέραν κάθε ελληνικής προσδοκίας για ζωντανή ηχογράφηση. Είναι μια ωραία δουλειά! Τώρα, όσον αφορά στην οικονομική κατάσταση των μουσικών…
Το επάγγελμα του μουσικού στην Ελλάδα είναι ανύπαρκτο. Το κράτος, η εφορία, οι ασφαλιστικοί φορείς, δεν ξέρουν να σου πουν ποιοι νόμοι διέπουν τους μουσικούς, ποιά είναι τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους… κλπ, κλπ. Η οικονομική κρίση δυσκόλεψε την κατάσταση ακόμη περισσότερο, ρίχνοντας τις αμοιβές στο μισό τα τελευταία δύο χρόνια. Από την άλλη, όμως, ξεκαθάρισε και λίγο το τοπίο και έμειναν στο χώρο άνθρωποι που πραγματικά είναι μουσικοί, εκφράζονται μέσα απ’ αυτό έχουν σπαταλήσει ατελείωτες ώρες της ζωής τους σε ένα συνεχόμενο κυνήγι με τις νότες που δεν τελειώνει ποτέ, και όχι καιροσκόποι που έπαιζαν και καμιά δυό νότες, δήθεν για το κέφι… Υπήρχαν και τέτοιοι πράγματι, αλλά ήταν οι λιγότεροι, και που την εποχή της ευημερίας, μετά τη βάρδια τους στο ταξί, πχ, έπαιρναν κι ένα μεροκαματάκι, χωρίς ένσημο , ενός πραγματικού μουσικού που ήθελε και την ασφάλεια του… Αν θες να είσαι μουσικός στην Ελλάδα κυρίως πρέπει να ξέρεις καλά το τίμημα και να το πληρώσεις, ή τέλος πάντων να επιλέξεις αν θέλεις να το πληρώσεις ή όχι. Η ανασφάλεια, είναι το βασικότερο πρόβλημα όλων των μουσικών. Κλείνει μια σεζόν κι όλα έχουν πάει καλά, αλλά ποτέ δεν ξέρεις αν το ίδιο καλά θα πάει κι η επόμενη. Δεν μπορείς να κάνεις μακροπρόθεσμα σχέδια… Τώρα με την κρίση, καθώς δυστυχώς όλο και περισσότεροι κλάδοι εργαζομένων μπαίνουν στο πνεύμα της ανασφάλειας, αντιλαμβάνονται πώς περνάμε και ίσως κάποια στιγμή αναθεωρήσουν από απερίσκεπτες κουβέντες του τύπου «έλα τώρα, πας και παίζεις μουσική στον κόσμο για κάτι ώρες…και το λες αυτό δουλειά…Το κέφι σου κάνεις». Η αλήθεια είναι, βέβαια, πως οι περισσότεροι μουσικοί εξασκούν ένα επάγγελμα που τους αρέσει… σε αντίθεση με το μεγαλύτερο όγκο των υπόλοιπων εργαζομένων. Άρα κατά συνέπεια είναι πιο ευτυχείς στη ζωή τους. Κι αυτό είναι ένα δίλημμα που πρέπει όλοι να σκεφτούμε καλά πριν πάρουμε αποφάσεις. Δουλεύω σαν μουσικός αποκλειστικά, σαν καθηγήτρια μουσικής, αλλά και σαν μουσικός που εμφανίζεται είτε με το σχήμα του όπως τώρα, είτε σε μαγαζιά. Έπαιζα ρεμπέτικα εδώ και 22 χρόνια τώρα, έχω ένσημα μόνο για τα 7 - 8 από αυτά, έχω περάσει πάρα πολύ δύσκολα οικονομικά, κι ακόμη περνάω κάποιες φορές…αλλά έχω πολύ περισσότερο χρόνο με την κόρη μου, μπορώ να ταξιδεύω την Δευτέρα ή τις καθημερινές μόνη μου, όταν όλοι οι άλλοι είναι στη δουλειά, μπορώ να ζήσω και με λίγα και με πολλά, δεν μου επέτρεψαν ποτέ να έχω πιστωτική κάρτα λόγω αστάθειας της δουλειάς μου κι έτσι έχω γλιτώσει από πολλά ψεύτικα όνειρα και φρούδες ελπίδες επιτυχίας, και εν κατακλείδι φεύγω για δουλειά και χαίρομαι, κάνω πρόβα και μου αρέσει αυτό που κάνω, κι όταν τύχει να παίξουμε και σε καλό κοινό μπορώ να πω ότι είμαι ευτυχισμένη! Κλείνουμε αρκετές ζωντανές εμφανίσεις, κάνουμε κάποια μαθήματα και ετοιμάζουμε νέους κύκλους σεμιναρίων για αυτό το χειμώνα. Τον άλλο μήνα θα κάνουμε μίνι ευρωπαϊκή περιοδεία σε Αγγλία, Βέλγιο και Γαλλία από 18/10 ως 3/11, το a-rhythmology πουλάει σταθερά σαν ένα τζαζ cd , από την αρχή μέχρι τώρα, αν και τώρα κοντεύει να τελειώσει. Αισιοδοξώ πως το ίδιο θα συμβεί και με το Mani Sessions, αλλά και όποιο άλλο cd κυκλοφορήσουμε….νομίζω πως καλά περνάμε σε γενικές γραμμές!
10. Είστε ίσως το μόνο γκρουπ του είδους που διατηρεί προφίλ στο LinkedIn. Οι περισσότεροι «συνάδελφοί» σας περιορίζονται στο Facebook, το Twitter ή το YouTube. Πόσο σας έχουν βοηθήσει τα social media και το Ίντερνετ;
Μάς έχουν λύσει τα χέρια σαν σχήμα σίγουρα! Δεν είχαμε καν υπολογιστή πριν τους Diminuita. Όλα έγιναν επί τούτου. Έτσι, όμως, μπορούμε οι ίδιοι να μανατζάρουμετο σχήμα μας, να κλείνουμε τις εμφανίσεις μας και να οργανώνουμε περιοδείες στο εσωτερικό αλλά και το εξωτερικό, να προωθούμε τη δουλειά μας και τις εμφανίσεις μας. Χρειάζεται πολύς χρόνος βέβαια για όλα αυτά (μπορεί και πολλές ώρες την ημέρα), αλλά νομίζω πως αποδίδει… Διαφωνώ μόνο με την ασύστολη λήψη πληροφοριών τις οποίες πολλές φορές δεν προλαβαίνουμε καν να επεξεργαστούμε, όπως επίσης με τους μουσικούς που «ανεβάζουν» τη δουλειά τους για online πώληση ή χρήση, χωρίς να ελέγχουν το περιβάλλον που θα τους φιλοξενήσει, ή δίνοντας την δυνατότητα στον «αγοραστή» να κατακερματίσει τη δουλειά τους, -όχι όλο το cd, όποιο κομμάτι θες κατεβάζεις. Το φυσικό προϊόν που το κρατάς στα χέρια σου κι είναι μια ολοκληρωμένη πρόταση, έχει ακόμη σημασία για μας σημασία: Μπορούμε να διατηρήσουμε χαρακτήρα ακόμη και μέσα από το διαδίκτυο!
5o DJANGOFEST 2014 - ΠΑΡΚΟ ΛΑΜΠΗΔΟΝΑΣ
Κατά μία ολόκληρη ημέρα “μεγαλώνει” το φετινό 5ο Djangofest της Αθήνας, που ξεκινά σήμερα, Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου και ολοκληρώνεται την Κυριακή, 14 Σεπτεμβρίου, με ελεύθερη είσοδο, στο πάρκο Λαμπηδόνας στον Βύρωνα, με την υποστήριξη της ομάδας Plenty projects, του Κοινωνικού Πολιτιστικού Κέντρου Βύρωνα στη Λαμπηδόνα και τη βοήθεια εθελοντών.
Με αλφαβητική σειρά, τα σχήματα που θα εμφανιστούν είναι τα εξής:
Diminuita
Gadjo Dilo
George Glavas, Parasol Gypsy Trio
Manouchedrome
Moma Band
Night & Day
Suenos Gitanos
SwingAzoo
SwingEς
The Ghost Notes
Trois Quarts
Παράλληλα, εκθέτουν οι οργανοποιοί
Άδωνις Γουλιέλμος
Ανδρέας Κιλτσικσής – Tziganize it Guitars
Ανδρέας Καραγιάννης www.levellerguitars.com
Σπύρος Μαμάης www.santouri.gr, www.mamaisguitars.com
Xορδόφωνον http://www.hordofonon.com.
Μοναδικός στο είδος του, ο Django Rheinhart άφησε το δικό του στίγμα στη μουσική μόλις με τα δυό του δάχτυλα, αφού ένα ατύχημα στα 8 του, τον υποχρέωσε να παίζει κιθάρα μόνο με αυτά, χωρίς να χρησιμοποιεί τα υπόλοιπα που παρέλυσαν. Η φαινομενική “ατυχία” αυτή, όμως (a blessing in disguise), στάθηκε αφορμή να δημιουργήσει ο γεννημένος το 90 στο Βέλγιο τσιγγάνικης καταγωγής Django, ολόκληρο ρεύμα, τη gypsy jazz, να θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους διαμορφωτές της και να τιμάται κάθε χρόνο με δεκάδες ανά τον κόσμο φεστιβάλ. Πιο γνώριμο, ίσως, κομμάτι του, το Minor Swing, αποτελεί αγαπημένη μελωδία των lindyhoppers… “τρελαίνοντάς” τους με τον επιταχυνόμενο ρυθμό του.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
- o Παρασκευή μετά τις 18.00
- o Σάββατο και Κυριακή από τις 12.00 το μεσημέρι
Παρασκευή 12/9
Η έκθεση ανοίγει στις 18.00
20.30 SwingEς
21.30 SwingAzoo
22.30 The Ghost Notes
23.45 Προβολή της ταινίας "sweet and lowdown" (Συμφωνίες και ασυμφωνίες) του Woody Allen
Σάββατο 13/9
Η έκθεση ανοίγει από τις 12.00 το μεσημέρι
14.00 Συλλογική κουζίνα από την ομάδα της Λαμπηδόνας (μαγειρεύουμε από τις 11.00, τρώμε όλοι μαζί γύρω στις 14.00)
18.00 Παιδικό παιχνίδι: κουκλοθέατρο και διαδραστικό παιχνίδι από την ομάδα παιδικού παιχνιδιού της Λαμπηδόνας
LIVE
19.30 Suenos Gitanos
20.30 ManoucheDrome Trio
21.30 Επίδειξη ρούχων "Swing Fashion Show" από την Ελένη Χασιώτη σε συνεργασία με την χορευτική ομάδα Athens Lindy Hop
22.30 Diminuita
23.30 Night & Day
Kυριακή 14/9
Η έκθεση ανοίγει στις 12.00 το μεσημέρι
12.30 Ανοιχτό σεμινάριο gypsy jazz κιθάρας από τον Γιώργο Παπαδογιάννη (Diminuita)
14.00 Ανοιχτό σεμινάριο gypsy jazz βιολιού από τον Σέργιο Χρυσοβιτσάνο (Gadjo Dilo)
15.30 Aνοιχτό σεμινάριο gypsy jazz ακκορντεόν από τον Γιώργο Τσιατσούλη (Gadjo Dilo)
17.00 Παιδικό παιχνίδι: κουκλοθέατρο και διαδραστικό παιχνίδι από την ομάδα παιδικού παιχνιδιού της Λαμπηδόνας
18.30 Ανοιχτό τζαμ με συμμετοχές στο περίπτερο του “Χορδόφωνον” για την κλήρωση χειροποίητης gypsy jazz κιθάρας. Η κλήρωση θα γίνει επί σκηνής από το τελευταίο σχήμα της βραδιάς (Gadjo Dilo)
LIVE
- 19.45 George Glavas Parasol Gypsy Trio
- 20.30 Trois Quarts
- 21.30 Moma Band
- 22.30 Gadjo Dilo
- 23.30 Λήξη του φεστιβάλ με ανοιχτό τζαμ στο χώρο των οργανοποιών
Στον χώρο της Λαμπηδόνας θα λειτουργεί bar και κουζίνα.
Το πάρκο βρίσκεται μεταξύ των οδών Μεσολογγίου, Κορδελιού, Κωνσταντιλιέρη & Ξάνθης ΠΡΟΣΒΑΣΗ . τρόλλεϋ (Ά.Πατήσια-Ν.Παγκράτι-Ν.Ελβετία) ***24ωρη λειτουργία*** http://www.athens-trolley.gr/grammes.php (επιλέξτε τη “Γραμμή ″) 2. 054 λεωφορείο (Περισσός-Ακαδημία-Μεταμόρφωση) http://www.oasa.gr/xpmap.php?id=p054 3. 203 λεωφορείο (Καρέας-Ακαδημία) http://www.oasa.gr/xpmap.php?id=p203 4. 204 λεωφορείο (Στρ.Σακέτα-Ακαδημία) http://www.oasa.gr/xpmap.php?id=p20) Οδικώς με ΙΧ αυτοκίνητο, μηχανή
- Από Αττική οδό μέσω περιφερειακό Υμηττού και λεωφόρου Αλίμου. (για όσους έρχονται από Αττική οδό, και ίσως από μακριά, και θέλουν να γλυτώσουν το κέντρο)http://goo.gl/maps/2PwOL 2. Από Αττική οδό μέσω λεωφόρο Κηφισίας (και όλες τις προσκείμενές της π.χ. Λ.Αλεξάνδρας, Κατεχάκη)http://goo.gl/maps/YmDxX 3. Από κέντρο – Σύνταγμα http://goo.gl/maps/Ei490 4. Από Φιλολάου http://goo.gl/maps/8A6B4
