Συνέντευξη στην Ιφιγένεια Διαμάντη
Φωτό: Δανάη Τσουφλίδου, Αλέξανδρος Φραγκιαδάκης
"Well, what IS the jive?
You clap your hands
And you swing out wide
Do the 'Suzy Q'
Mix in a step or two
Put it all all together
And you're doin' the jive"
Oh you stomp your feet
And you swing out wide
Mess around a while
Shake it boogie - woogie style
Everybody's swinging
when they're doin' the jive"
Οι στίχοι της σύνθεσης "Doin' the Jive" (1938) του Glenn Miller βάζουν στο κλίμα της συνέντευξης με τη χορευτική ομάδα Jitterbugs skg που δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη από το 2011 και αυτές τις ημέρες θα βρεθεί στην Αθήνα για σεμινάριο και πάρτυ επάνω στο χορευτικό είδος του jive, το οποίο θα γίνει το Σαββατοκύριακο 8/5 και 9/5 σε συνεργασία με τη χορευτική ομάδα εκμάθησης rock'n'roll, "SteamRollers", που έχουν ως "βάση" τη Νέα Ιωνία (σ.σ.: ο προσδιορισμός skg υποδηλώνει την εκ Θεσσαλονίκης προέλευση και βοηθά ώστε το κοινό να τους ξεχωρίζει από την μπάντα των Jitter Bugs).
Ομάδα με πλούσια δραστηριότητα στο ενεργητικό της, οι Jitterbugs skg παραδίδουν μαθήματα jive στη συμπρωτεύουσα και διοργανώνουν τα κυριακάτικα Vintage Afternoons και εσχάτως τα Tea Parties σε μπαρ της Θεσσαλονίκης. Τα εν λόγω πάρτυ είναι... "βουτηγμένα" σε vintage ατμόσφαιρα 50's και 40's, με 30άλεπτο δωρεάν μάθημα Jive (είδος της οικογένειας του swing), δωρεάν μπουφέ του μπαρ για συνοδεία ρετρό απεριτίφ, ποτού, μπύρας ή καφέ, ομάδες που επιμελούνται το styling γύρω από τις κομμώσεις της εποχής, κλπ. Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Σύλλογος Φίλων Jazz Μουσικής Θεσσαλονίκης και όχι μόνο, είναι μερικές από τις συμμετοχές σε ευρύτερες εκδηλώσεις που μετρούν στο ενεργητικό τους οι Jitterbugs skg. Τα μαθήματα παραδίδουν ο Ηλίας Κάλπακας και η Ναταλία.
Η ιστοσελίδα των Jitterbugs skg εξηγεί τί εστί jive: «Το Jive 40’s style ή Late 40’s Jive ή Jive (όπως έγινε γνωστό στο Ηνωμένο Βασίλειο), είναι από τους τελευταίους χρονικά χορούς της χρυσής εποχής του Swing (1930-1950). Είναι ένας χαρούμενος ζευγαρωτός χορός που στηρίζεται στον αυτοσχεδιασμό. Ξεκίνησε από τους Αμερικανούς στρατιώτες που έφεραν το Lindy Hop / Jitterbug στην Ευρώπη, και πρώτα στην Αγγλία, γύρω στο 1942, και έγινε πολύ γνωστό σε όλον τον κόσμο και εξαιρετικά δημοφιλές στις αίθουσες χορού της ημέρας, στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στα τέλη της δεκαετίας του 1940. Ήταν αρχικά στο Ηνωμένο Βασίλειο η ευρωπαϊκή έκδοση του αμερικανικού Jitterbug / Lindy Hop, όπου στην πορεία του χρόνου κράτησε την ονομασία Jive, από τις αρχικές ονομασίες του χορού, όπως Αmerican Jive, «G.I.» Jive, κ.λ.π.
Καθώς ήταν χορός προερχόμενος από το Lindy Hop, χορού 8-beats, το στυλ που αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1940 στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν απλούστερο, τείνουν να χρησιμοποιούν πρότυπα 6-beat ή 4-beat με λιγότερη καινοτομία, περισσότερη επανάληψη και πολλές στροφές για τη ντάμα. To Skip Jive είναι μια βρετανική παραλλαγή του Jive, συνηθισμένο στα μπαρ του 1950s και 1960s, που χορευόταν με μουσική trad jazz.
Jive 50s style. Xαρούμενος ζευγαρωτός χορός στις αρχές της δεκαετίας του ’50, προερχόμενος από τη Βόρεια Αμερική. Πρωτοχορεύτηκε με τη μουσική της αρχής του Rock’n’Roll και Rhythm’n' Blues μουσική. Στηρίζεται στον αυτοσχεδιασμό, στην επανάληψη, κυρίως στις πολλές στροφές της ντάμας και στα ακροβατικά. Προέρχεται σαν στυλ χορού, στην πολύ απλή εκδοχή του, από το 40s Jive. Και μοιάζει πολύ με αρχικά με το Lindy Hop και με το ύστερο του Εast Coast Swing. Το Rockabilly Jive αναπτυχθηκε χορευτικά στα μπαρ των Νότιων Πολιτειών, από στρατιώτες που επέστρεψαν στις Η.Π.Α. από τον Β' Π.Π. Επίσης ονομαζόταν αρχικά Jitterbug-Jive, Teddy Boy Jive (στη Βρετανία) or G.I.-Jive. Πρωτοχορεύτηκε με Rock’n’Roll και Rhythm’n' Blues μουσική, αλλά στις αρχές της δεκαετίας του ’50 έγινε στενά συνδεδεμένη με τη Rockabilly μουσική. Αυτή η μορφή του χορού σχεδόν εξαφανίστηκε στη δεκαετία του ’60, πριν γίνει δημοφιλής στην Αγγλία από τα τέλη του ’50 και ξανά στη δεκαετία του ’70 και του ’80. Ακόμα και αν το Rockabilly Jive στυλ είναι εντυπωσιακό, λόγω της ταχύτητας των πολλών στροφών της ντάμας και φανταχτερές φιγούρες, είναι ίσως ένας απλός χορός όπου ένα ζευγάρι χορευτών μπορεί να μάθει. Στηρίζεται σε βασικό βήμα 4 ρυθμών (4 counts rhythm), είναι προσιτό σε όλους και γίνεται θεαματικό σε πολύ λίγο χρόνο!» Ο ιδρυτής των Jitterbugs skg, Ηλίας Καλπάκας απαντά στις ερωτήσεις του Swing in Greece!
- Τί σε ώθησε να ασχοληθείς με το είδος και από πόσο παλιά πριν από το 20;
Ίδρυσα την ομάδα καλλιτεχνικής έκφρασης με ρετρό επιρροές, Jitterbugs (skg). Παράλληλα, χορεύω και διδάσκω σε μαθήματα και σεμινάρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, 40’s Jive, 50’s jive 
αλλά και Rockabilly Jive 50s style και Rock “n” Roll. Αρχικά έμαθα τον χορό lindy hop, στα πρώτα μου χορευτικά βήματα από πολλούς δασκάλους σε διάφορα σεμινάρια στην Ελλάδα (Swing and Swim στη Θεσσαλονίκη) και στο εξωτερικό (Leapin' Lindy - Βέρνη, Rock that Swing - Μόναχο). Είμαι πρώην μέλος της ομάδας Lindy Hop Greece αλλά και μετέπειτα των Cool Cats, εδώ και 5 χρόνια. Έχω πάρει μέρος σαν performer στο πρώτο video clip των Speakeasies Swing Band το 20, με τίτλο «Bright lights, late nights» αλλά και των The Bullets, το 204 με τίτλο «Μy Bonnie». Παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες από το οικογενεικό μας άλμπουμ, αλλά και ανάλογες παλιές ταινίες στον κινηματογράφο καθόρισαν, όταν ήμουν μαθητής ακόμα, τη ρετρό αισθητική μου και την εν γένει στάση μου απέναντι στην κουλτούρα παλιών εποχών, αλλά κυρίως με ώθησε να προσπαθήσω να ανακαλύψω τις ρετρό εποχές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και αυτή της δεκαετίας του '50, μέσα από τη μουσική και τον χορό. Από νεαρή ηλικία με διακατέχει το πάθος για τη μουσική της αυθεντικής Swing Era και των Big Bands, το Rhythm & Blues, τα Jump Blues, αλλά και τους ρετρό χορούς από το '30 μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του '50, το Lindy, το Jive, το Rockabilly jive και το Rock ’n’ Roll, καθώς και αδυναμία για τα ρετρό ρούχα της εποχής και τη συλλογή τους. Αυτά με οδήγησαν ώστε να ασχοληθώ πιο συστηματικά με τον χορό αρχικά και στην πορεία με τη διδασκαλία του, με επίκεντρο ωστόσο τη δεκαετία από τα τέλη του '30 ως και τα μέσα του '50, την εποχή του Jive και του early rock 'n' roll.
- Ποιος είναι ο στόχος, το όραμά σου για τους Jitterbugs skg;
Η εποχή του ’40 αλλά και του ’50 -διάστημα που σαν ενδιάμεσος κρίκος της χρονικής αλυσίδας μεταξύ της εποχής του Swing και του Rock 'n' Roll αποτελεί ακόμα στην Ελλάδα ένα ανεξερεύνητο πεδίο στο μουσικοχορευτικό στερέωμα- άξιο όμως επισταμένης προσοχής! Είναι ένα είδος στοιχήματος που έθεσα στον εαυτό μου εδώ και τρία χρόνια, από την πρώτη στιγμή που οραματίστηκα αυτό το “ταξίδι”, να γίνει μέσω των Jitterbugs skg ευρύτατα γνωστή η εποχή την οποία πρεσβεύουμε- όχι μόνο μέσα από κάποια βήματα ενός συγκεκριμένου χορού όπως το Jive, αλλά και μέσα από τη φιλοσοφία της, την κουλτούρα της, τον πολιτισμό της και η σχέση της με τον άνθρωπο εκείνης αλλά και τη σημερινής εποχής. 
H ομάδα των Jitterbugs skg πρώτη χόρεψε στους ρυθμούς του jive από το 2011 στη Θεσσαλονίκη αλλά και στην Ελλάδα. H δημιουργία θεματικών events ήταν για μένα η προτεραιότητα, αλλά και η βάση στην οποία το όραμα που έχω για την ομάδα θα μπορεί να υλοιποιηθεί με τον καλύτερο τρόπο. Για τον λόγο αυτό, στα θεματικά μας events πάντα το Θέατρο, η Λογοτεχνία, ο Κινηματογράφος, το Old School Retro Styling και το Design συναντούν τη Μουσική και το Χορό, μέσα από το ρετρό πρίσμα της ομάδας. Όραμα μου για το νοσταλγικό αυτό “ταξίδι” στην κουλτούρα από τα τέλη του ’30 εως και τα μέσα του ’50, με κύριο άξονα τη δεκαετία του ’40, να μεγαλώνει χρόνο με τον χρόνο ολοένα και περισσότερο, περιστοιχισμένο από νέους συνταξιδιώτες και να δώσουν οι Jitterbugs skg το στίγμα για τη δημιουργία μιας μεγάλης κοινότητας ανθρώπων που με βάση την αγάπη τους για την ρετρό αυτή εποχή να θέλουν να μοιραστούν τις ανησυχίες τους, τα ενδιαφέροντά τους, τη δημιουργικότητά τους, τους προβληματισμούς τους.
- Ποια είναι η βασική σου βιοποριστική απασχόληση όπως και των υπολοίπων μελών, εάν υπάρχει φυσικά αυτά τα χρόνια.
Πέρα από τον χορό και τη διδασκαλία του, απασχολούμαι σαν γραφίστας και διακοσμητής 
Αυτήν την Κυριακή 0/5[/caption] εκθεσιακών και εσωτερικών χώρων. Δύο πράγματα αρκετά ανόμοια αν τα βάλεις κάτω και τα περιγράφεις, αλλά τόσο όμοια στην φύση τους και στο DNA τους. Η Ναταλία πρόσφατα απόφοίτησε από την Ακαδημία Τέχνης ιδιωτικού ΙΕΚ στην Υποκριτική και αυτό το διάστημα απασχολείται ως ιδιωτική υπάλληλος.
- Τί θα κάνετε όταν περάσει η μόδα του ρετρό / vintage;
Θα παραμείνουμε οι ίδιοι! Θα το ακολουθήσω αφού περάσει κι αυτή η «μόδα» του ρετρό / vintage. Το ρετρό / vintage είναι τρόπος ζωής που ακουλουθώ στην καθημερινότητά μου, τα τελευταία αρκετά χρόνια της ζωής μου.
- Αγαπημένοι καλλιτέχνες του είδους και της εποχής; Μουσικά, στυλιστικά, ηθοποιοί.
Για τη δεκαετία του '40 μέχρι και τα μέσα του '50, είναι τόσοι πολλοί που φοβάμαι ότι θα ξεχάσω κάποιον! Αυτόματα έρχονται στο μυαλό: Cab Calloway, Bette Davis, Lena Horne, Humphrey Bogart, Vivien Leigh, Duke Ellington, Greta Garbo, Ella Fitzerarld, Billie Holiday, Gene Kelly, Clark Gable, Glenn Miller, Rita Heyworth, Benny Goodman, Bing Crosby, harry James, Andrew Sisters, Count Basie, The Ink Spots, Dean Martin, Vera Lynn, Tommy Dorsey, Tony Curtis, Artie Shaw, Mills Brothers, Dior, Luis Prima, Louis Jordan, Nat King Cole, Jacques Fath, Arthur Miller, Burt Lancaster, Doris Day, Bill Halley & the Comets, John Wayne, Frank Sinatra, Ray Charles, Ike Turner, Wild Bill Moore, Orson Welles, Jackie Brenston και ο Big Joe Turner!!
- Είναι εύκολο να ακολουθείτε / εντάσσετε στοιχεία του εν λόγω lifestyle στην καθημερινότητά σας;
Το όλο lifestyle της εποχής που πρεσβεύουμε, το 40's – early 50's, το styling, στα μαλλιά και στα ρούχα, στα παπούτσια, αποτελούν για μένα ένα αληθινό status και όχι μια πλαστή ρέπλικα. Η ρετρό συμπεριφορά μου, συμπληρώνει τα στοιχεία του χαρακτήρα μου και της εν γένει κουλτούρας μου! Είμαι old school και αυτό μ'αρέσει! Νομίζω ότι και η Ναταλία θα συμφωνήσει σ'αυτό!
- Πόσο εξοικειωμένοι είναι οι φίλοι σας με κάποια εξειδικευμένη ορολογία; Υπάρχει η εντύπωση πως όλες αυτές οι ομάδες είναι “κλειστές” και σιγά σιγά αποκόβονται από το υπόλοιπο κοινωνικό σκέλος. Εσείς, τί άλλη μουσική ακούτε, ποια άλλα είδη διασκέδασης ακολουθείτε;
Για τα άτομα τα οποία γνωρίζουν τον “κώδικα” μας, και είναι εξοικειωμένοι με την εικόνα μας, το “λεξιλόγιό “μας, αλλά και την παρουσία μας στο μουσικοχορευτικό μας μικρόκοσμο, όλο αυτό το διάστημα από την αρχή της δημιουργίας μας, δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις και “ξεκλειδώματα” για να αποτελέσουν μέλη της μεγάλης παρέας των Jitterbugs skg. 
Είμαστε αυτό που φαινόμαστε, και φαινόμαστε αυτό που είμαστε! Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο! Άνθρωποι που ζούμε στο σήμερα μεν, αλλά με διαφορετική αισθητική προσέγγυση της καθημερινότητάς μας. Για τα υπόλοιπα άτομα, νομίζω ότι η απλότητα της ομάδας στη μετάδοση του μηνύματός της, ο τρόπος με τον οποίο γίνονται π.χ. τα μαθήματα χορού χωρίς “περίεργες” ορολογίες και ξερή εξειδικευμένη γνώση, πάνω στον χορό, αλλά με γνώμονα το “νοσταλγικό ταξίδι” σε παλιές όμορφες εποχές -όπως αυτές του '40 και του '50- και κυρίως η αλήθεια της, στοιχεία που τη συνθέτουν από τη γέννησή της, είναι και εκείνα τα στοιχεία που μας κάνουν να είμαστε και όχι μόνο να “φαινόμαστε” οικείοι και προσιτοί. Όσες από τις υπάρχουσες ρετρό ομάδες, κατά τη γνώμη μου, ακολουθήσουν την οδό μιας “κλειστής” κάστας ανθρώπων που έχουν κάποια ενδιαφέροντα, που όμως αναλώνονται σε μια “ελιτίστικη” στάση και θέση απέναντι στο υπόλοιπο σύνολο, με την εξειδικευμένη "ξύλινη" ορολογία, και ίσως μη σωστή ιεράρχηση στόχων, είναι και αυτές οι ομάδες που η πορεία που θα προδιαγράψουν θα είναι σίγουρα στο τέλος, το “κλείσιμο” και η σταδιακή τους απομόνωση από το υπόλοιπο σύνολο. Η μουσική και κατ' επέκταση ο χορός για μένα είναι ένα! Πρέπει να έχουμε τα αυτιά μας ανοικτά και τα πόδια μας χαλαρά! Περνώντας τα χρόνια, άκουγα πάντα και άλλα είδη μουσικής, και βημάτιζα και σε σχεδόν διαφορετικά είδη χορού! Ειδικά η δεκαετία του '80 ήταν κάτι πολύ όμορφο για μένα: τα διαφορετικά μου παράλληλα ακούσματα μού έδωσαν ευρύτερη εικόνα της μουσικής και του χορού ειδικότερα και με βοήθησαν πολύ να καταλάβω και να εστιάσω στο παρελθόν και στις ρετρό εποχές στα μέσα του 20ού αιώνα! Ωστόσο σήμερα, η διαφοροποίηση ως προς την αντιμετώπιση της καθημερινότητάς μου, υπό το πρίσμα της ρετρό αισθητικής, σε όλο της το φάσμα, και η ενασχόλησή μου με πιο συστηματικό τρόπο με το χορό και τη μουσική αυτής της συγκεκριμένης περιόδου, με έχει κάνει να διασκεδάζω και να χαλαρώνω με εποχές που πλησιάζουν αυτών! Η jazz μουσική με χαλαρώνει πολύ, γοητεύομαι από την αμερικάνικη και βρετανική ροκ μουσική του '60 και του '70, αλλά και η ελληνική μουσική ακόμα του ελληνικού κινηματογράφου τις χρυσές εποχές του '50 και του '60, είναι κάποιες από τις μουσικές μου επιλογές! Κι όσο για τη διασκέδασή μου τώρα, καλή παρέα φίλων, μπυρίτσα σε κάποιο μπαράκι, μικρές αποδράσεις και βόλτες στην πόλη, χορός στο dance floor, και ήσυχα μέρη για φαγητό, αποτελούν τις βασικές προτεραιότητές μου, στη διασκέδαση απέναντι στην καθημερινότητα που βιώνουμε!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Οι Jitterbugs skg συμμετέχουν στο Φιλανθρωπικό Φεστιβάλ Swing Kids για τη Σχεδία στις 15/11/2015 στο Cine Κεραμεικός, το οποίο πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του δήμου Αθηναίων, με τη συμμετοχή πέντε συγκροτημάτων του χώρου (The Speakeasies Swing Band, HiRollers, The Dead Hoofers, Manouchedrome, D.K. and The Band). Η εκδήλωση διοργανώνεται με αφορμή τη συμπλήρωση τριών χρόνων της ατζέντας Σουίνγκ Kids (facebook group) που δημοσιεύεται αφιλοκερδώς εβδομαδιαία στο Facebook, και η οποία στη φεϊσμπουκική της οντότητα πλησιάζει τα 1.500 μέλη, αποτελώντας σημείο αναφοράς. Στο Φεστιβάλ συγκεντρώνονται δέκα σχολές πρώτης και δεύτερης γενεάς από όλην την Ελλάδα και επτά dj. Το Swing in Greece είναι ένας από τους χορηγούς επικοινωνίας της εκδήλωσης. Στο πλαίσιο αυτό, το Swing in Greece απηύθυνε στους Jitterbugs skg την παρακάτω ερώτηση:
- Πώς βλέπετε για το μέλλον της κοινότητας, τη συγκέντρωση όλων των σχολών που συμμετέχουν καθώς και πώς αισθάνεστε για τη συμμετοχή σας στον σκοπό του Φεστιβάλ αυτού;
Είναι ένα πολύ μεγάλο ενθαρρυντικό βήμα για το μέλλον της ελληνικής ρετρό χορευτικής σκηνής η συγκέντρωση όλων εκείνων των ανθρώπων από όλη την Ελλάδα σχεδόν, που ασχολούνται με τον δικό τους μοναδικό τρόπο με αυτό που αγαπούν πάρα πολύ, τον χορό ρετρό δεκαετιών του '30, '40 και '50 από το lindy hop ως το Jive και το Rock 'n' Roll και συμμετέχουν σ' αυτή τη συνάντηση. Η προσπάθεια του συγκερασμού δυνάμεων, δυναμικών, διάθεσης και θετικής ενέργειας των ομάδων-σχολών του χώρου νομίζω ότι πρέπει να αποτελεί το ζητούμενο σε ένα τέτοιο εγχείρημα με σκοπό την ενδυνάμωση της χορευτικής αυτής ρετρό σκηνής έτσι όπως διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια και η προοπτική της στο μακρινό μας κοινό χορευτικό μέλλον. Όσο για την ομάδα μας, αποτελεί για όλους εμάς στα βόρεια της χώρας την ευκαιρία να δείξουμε στο κοινό της Αθήνας τη δουλειά που γίνεται στο κομμάτι που μας αναλογεί, τον τρόπο με τον οποίο ...βιώνουμε τη ρετρό εποχή του '40 και του '50 μέσα από το Jive! και αισθανόμαστε πολύ τυχεροί αλλά χαρούμενοι που μας δίνεται στο Φεστιβάλ αυτό αυτή η ευκαιρία.
